Wat minder tips dit keer. Alles is gedropt en here are the results of the Borne-jury.
Remco tipt the Kooks, en bandje dat nog steeds teert op de roem van She moves in her own ways. Ze zingen “You don’t know who you are”. Is dat niet meteen zelfreflectie? Hoog meezingbaarheidsgehalte (tatatatatadadadada), maar voor Dordtse begrippen een wel heel middelmatig liedje. Tot 02.15 dan, want tijdens het downtempo deel , dat erg op Oasis lijkt, wordt het spannender. Lekkere gitaarpartij ook. Het einde is dan toch weer mediocre meezingen. Is deze keuze ingegeven door de rugproblemen van heer Rouw? Zo ja, denk eens aan de Spitfires.
Lo Moon. Bij namen heb ik meteen visioenen wat voor type band het zou kunnen zijn. Dead Moon, maar dan iets minder dood. Nou, klopt niet. Eerder Slo Moon. Maar uiteraard weet een ieder dat Lo Moon een van de manen van Jupiter is. Loveless is een heel mooi, soms verstild nummer. Stemmen hebben wel wat weg van Fleet Foxes of Band of Horses. In de hardere passages is er een prominente rol voor de drums en dat levert een uiterst boeiende track op.
Ulver is een Noorse Band en dit nummer staat op het album The assassination of Julius Caesar. Waarom ook niet. Cees is een fervent Depeche Mode-fan en dat is hier aan af te horen. Ulver bestaat al vanaf 1994(!!) en schijnt ook black metal, avant garde en jazz gemaakt te hebben. Kan ik me bij het beluisteren van dit nummer niks bij voorstellen. Nemoralia (een oud Romeins feest) is een nogal traag nummer dat gedragen wordt door zware keyboards die die het nummer een wat pompeuze sfeer geven . De koortjes grenzen wat mij betreft aan edelkitsch. Modern Talking kijkt mee. Niet mijn ding.
Undertones of Buzzcocks, dat was het eerste dat me te binnen schoot bij de openingstonen van Sheer Mag’s What you want. Met vrouwelijke vocalen verdwijnt die associatie niet, want Sheer Mag grossiert in lekkere rauwe riffs te midden van een wat lo-fi productie. Het gitaarwerk is heel prettig!
En dat Bokanté niet als G+-tip door kon gaan slaat natuurlijk nergens op. Heerlijke Afro-swing van een ensemble dat opgericht is door een lid van Snarky Puppy, ja die. SP is een experimenteel fusionbandje dat een Grammy won door hun samenwerking met het Metropool Orkest. Dat maakt dit niet per se een goed nummer, maar dat is het wel. Het karakter van SP hoor je met name na 03.25. Hevige percussie met felle gitaren. Prachttrack.
Woods en Orchestra Babobab via diverse IP-adressen lekker vier keer “plussen”. Zo kan ik het ook, Bart Timmers. En dan ook nog twee andere tips in kunnen dienen. “Hier wordt wat verzwegen”. //www.youtube.com/watch?v=3iR9Oxj9N7k (vanaf 01.55)
Woods begint ingetogen aan Bleeding Blue, maar de trompetjes geven er een swingend, maar ook beetje oubollig tintje aan. Onweerstaanbaar? Mwoah. Laat “on” maar weg. James Last ligt op de loer. De Beach Boy-koortjes zijn aardig, maar ik krijg er de urine niet van op temperatuur. Vanaf 03.38 hoor ik zelfs een Una Paloma Blanca fluitje…..WTF! Onweerstaanbaar….it’s a thin line with …….man, wat irritant.
Maar zoals ik al opmerkte is dat Baobab nummer heel gaaf. Waar de blazers bij Woods jeuk opleveren zijn horen ze hier gewoon bij! Dit is pas echt onweerstaanbaar en de gitarist krijgt een sprankelende hoofdrol. Ik krijg weer mooie herinneringen van de keer dat ze in mijn achtertuin optraden. Afrika-festival in Hertme. Wel al vijftien jaar geleden.
Op woensdagmorgen heb ik inderdaad vaak tijd om me door de tips te worstelen. Maar als ze allemaal 10.52 duren wordt het een weektaak. Uiteraard weer van onze GP die structureel waarnemersdagen inplant om zo zijn 170 nieuwe nummers te beluisteren. Ik heb mijn teamleider gemaild om zoiets ook bij ons in te voeren. Bijna elf minuten Samsa van Talaboman, word je daar vrolijk van? Ik vermoedde een Afrikaanse medicijnman, maar het de bandnaam is gewoon de combi van de achternamen van een Spanjaard en een Zweed. Weg mythe. Maar het nummer zelf is een erg prettige trip. Spannend electrodance. Soms heel kaal, soms een stuk rijker en dan wel wat weg hebbend van Underworld en zelfs Kraftwerk of Tangerine Dream. Uiterst genietbaar.
Gelukkig duurt Shed’s Turn 2 Turn maar 07.04. Julian was er na de teaser al van helemaal klaar mee en ik deel die mening wel een beetje. In tegenstelling tot die so-called medicijnman van hierboven gebeurt er in dit nummer zo weinig. Spacey keyboards gedrapeerd over een beat die in basis aardig is, maar na verloop van tijd vermoeit.
JW tipt, nadat iemand dat met 3WW al eerder deed, ook een nieuw nummer van alt-J. De band verdient een compliment dat ze niet proberen hun eerste twee albums naadloos te kopiëren. Natuurlijk blijft het herkenbaar, maar ook In cold blood is heel spannend! Fraaie horny keyboards. Nee geen geile toetsen, maar keyboards die op blazers lijken.
The Cairo Gang bestaat al jaren, maar heb ik nooit beluisterd. Ook weer zo’n rare bandnaam. Genoemd naar Britse Secret Agents die in de IRA moesten infiltreren. Niet goed gedaan, want nogal doodgeschoten. In dat licht bezien is That’s when it’s over een heerlijke titel. Ik moest even wennen aan de track, maar hij is heel fijn. Zeer gitaar-georiënteerd, maar daar hoor je mij niet over klagen. Na het rustige intro lijkt het nummer niet op gang te komen. Maar vanaf 2.05 gaan de dubbele gitaren los. Television ten tijde van Marquee Moon? De laatste drie minuten zijn één grote rafelige gitaarsolo. Lekker hoor!
Hurray for the Riff Raff is natuurlijk een belachelijk naam voor een band. Bij Uncut zijn ze er een enorme fan van en op basis daarvan had ik al eens wat beluisterd. Dat vond ik hemeltergend. Op weg naar de kwis naar Bart kwam ik op een Uncut-CD dit nummer tegen en dat is a totaal different cookie. Mooie track. Sfeervol met een ruw randje. Hoor ik een viool of toch keyboards? Maar gaaf. Stem doet me wat denken aan Natalie Merchant. De dame zingt over Love on een funeral pyre. Gejat uit…..?????
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
GBJ’s Stem-Wijzer 7
GBJ’S Stem-Wijzer 6
GBJ’s Stem-Wijzer 5
GBJ’S Stem-Wijzer 4
GBJ’s Stem-Wijzer 3
GBJ’s Stem-Wijzer 2
GBJ’s Stem-Wijzer 1
Dit is uw wereld 10
Dit is uw wereld 9
Dit is uw wereld 8
Dit is uw wereld 7
Dit is uw wereld 6
Dit is uw wereld 5
Dit is uw wereld 4
Dit is uw wereld 3
Dit is uw wereld 2
Leuk schrijven is één ding, maar dit dan ook nog voor dag en dauw doen zodat we allemaal de dag geweldig kunnen beginnen, dat is natuurlijk het einde! En dan hoeven we de tips alleen maar aan te klikken! Tjongejongezeg+ laat die 70 maagden maar zitten, het paradijs is hier!!
En natuurlijk heeft meester GBJ het bij het rechte eind wat betreft The Kooks. Het ontstijgt de middelmaat eigenlijk niet nee, maar ja, ik dacht inderdaad: enige verlichting in de vorm van een lekkere meezinger kan op zijn tijd geen kwaad. Maar oké, ik zal voortaan weer mijn gebruikelijke best doen de hoge(re) maatstaven te halen.
Wat betreft Lo Moon verbaast het mij wel dat meester GBJ bij de vocalen (en ook een beetje aan de opbouw van het nummer) niet aan Talk Talk moest denken. Ik moest i.i.g. direct aan Mark Hollis denken.
Verder ga ik al lezend lekker de andere linkjes aanklikken.
Fuck G+, Leve JP & GBJ!!
Talk Talk….qua sfeer absoluut inderdaad. De stem kon ik niet zo plaatsen. En yeah, keep the standards high.. 🙂
Shed wordt vergeleken met Burial. Daar moest toen volgens mij niemand wat van weten, maar die plaat (Untrue) ligt bij mij nog zeer regelmatig op de draaitafel, een miskend meesterwerk. Of dat zo ook met Shed gaat lopen weet ik niet, maar het is een track die je meteen pakt en blijft intrigeren. Of niet natuurlijk, zoals bij mr. GBJ. Desalniettmin zou ik ‘m nog wat naar voren willen duwen, echt de moeite waard hoor!
Burial is inderdaad een no-go-area voor mij, vandaar dat ik die associatie niet kon leggen. Shed inmiddels twee keer vaker gehoord, maar ik hou het voorlopig toch bij Talaboman. Dat hou ik net 10 minuten en 51 seconden vol.. 🙂
En bij Woods is het volgens mij juist een van de kenmerken, dat lome, licht verveelde klankje. Normaal ben ik daar ook al snel allergisch voor, maar niet bij Woods. Ik kan me mr. GBJ’s reactie daarom toch wel voorstellen. Al ligt de track bij mij juist aan de goede kant van de lijn!
Wat wordt hier verzwegen? Illegale praktijken om die k#t nummers in de lijst te krijgen? Je verwacht het niet hè, het lijkt zo’n nette man.
Twentse historie dit clipje.
Ulver, very very good Mister G.B.J. Herman!! Mag deze categorie bands wel! Wel eens gehoord van Crippled Black Phoenix?! Ook zo lekker tegendraads proggy!
CBP was al eens een tip van Cees en kon ik wel waarderen toen. Maar Ulver very good, Pim? Op basis van dit nummer of van hun andere oeuvre?
Op de valreep (de stemmen zijn bijna geteld) toch nog even reageren op die track van Bokanté: wat een geweldige track is dat, kun je onmogelijk bij stilzitten. Wat mij betreft nog net iets aanstekelijker dan Orchestra Baobab, hoewel dat ook een heerlijk nummer is.